Umulan değil, heybemize ne koyduğumuzdur aslolan, kapanan bir kapının ardında kalmak özlem değilmidir, sokaklar akar yaşamın kıyısına kendi içinde bir ritmi vardır…
Bir gün biter, uyanırsak şayet yenisi bizimdir. Verilecek nice karar, çıkılacak ne çok yol vardır hayatta yeter ki insana dair olsun…
Aşk ruhun gıdasıysa ve ruh bedenden çıkmadıysa gerisi çok zor değildir.
Son kalan mumu yaktım, gecenin renkleri ve radyomun cızırtısında Leman Sam, Rüzgar, yangını daha çok arttıran…
Kuş sesleri ve ince bir ışık sızıntısı işte yeni gün, bitmez yaşamın ritmi, yapılacak çok iş var harcanacak çok emek…
Fazla söze lüzum var mı, yolcu yolunda gerek…
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta