24.12.2003 Ankara/Altındağ
Ölüler yaşasın isterdim biraz daha.
Toprağın altındalar, unutulmuşlar gibi değil.
Küçüktüm, yoksul ve güçsüzdüm.
Ama bir keman gibi büyüyordum içimde.
Kardeş, düş, türbe.
İki caddenin kavşağına benzer bir yer burası.
Bir yanda yaşam, bir yanda ölüm.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta