24.12.2003 Ankara/Altındağ
Ölüler yaşasın isterdim biraz daha.
Toprağın altındalar, unutulmuşlar gibi değil.
Küçüktüm, yoksul ve güçsüzdüm.
Ama bir keman gibi büyüyordum içimde.
Kardeş, düş, türbe.
İki caddenin kavşağına benzer bir yer burası.
Bir yanda yaşam, bir yanda ölüm.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta