Demirtaşpaşa Şiiri - Oğuz Karabulut

Demirtaşpaşa

Ben yolunu bulamayan bir gezgin hocam
Umut olup tüterdi çareye sarkan bacam
Yerimi bulamadım ilkokuldu şen hocam
Sen beni buldun benim merci ivazlı locam

Ben kör bir kırlangıcım cehalettir utancım
Kalemim miattır necat-ı kitap duacım
Ben Sabiyim cevherinde sebil’e muhtacım
Ulu atamdan sonra irfandır yek devacım.

Yollar bana pusu kurar miğfer olur musun?
Yaradan çarem iken sen sebât olur musun?
Koyulduğum bu yola sen nedim olur musun?
Boynuma şer konduğunda ihsan olur musun?

Aklın yolu birdir her yolum Demirtaşpaşa
Çünkü ben muhtacım bir umarcı arkadaşa
Kış dize vurduğunda umumi bir yoldaşa.
Sen bana kaderin erisin Demirtaşpaşa.

Her alana koştun ilgide açık duruştun
Sanata ve zanaata bir olup konuştun
Bursa’mın sevdasında beceriye doğuştun
Her gönül bağında bir şevkat olup oluştun.

Benim rehberim oldun derdime çare oldun
Aklıma takılana gök olup yağmur oldun
Çağladı aklımda adın sen kudretim oldun
Karanlıklar ardında hayale meyal oldun.

Demirtaşpaşa dermanım ol ufkumda yaşa
Bilirim yok zulüm aklı fere yoran başa
Şaşı bakan başa tekerrür ol vur ak kaşa
Bendim zevahir ol yakama matiz et yaşa.

Başarıyı özüme verip göz bebeğim ol
Gördüğüm gerçeklere danışıp eleğim ol
Her köprüyü aştığımda yeğim meleğim ol
Akıl müzakeremde yaşa Demirtaşpaşa.

Şair: Oğuz KARABULUT