Demirşah Özdemir Şiirleri - Şair Demirşa ...

ÇEKMEYEN NERDEN BİLİR AYRILIK ACISINI
ÖNCE YÜREKTE BAŞLAR TADARSIN SANCISINI
BAKMAZ GÖZDEKİ YAŞA YOLCUSU HANCISINI
BİR SELAMA AÇ EDER TERSE DÜŞMEYE GÖRSÜN

KULAĞINDAKİ SÖZLER ANLAMINI YİTİRİR

HEP DÜŞÜNÜRDÜM İNSAN KENDİ KENDİNE KENDİ ELLERİYLE
KENDİ HAYATINI NASIL MAHF EDER
ÖYLE BİR OLUYORMUŞ Kİ NE KENDİSİ ANLIYOR NEDE TEK BİR SORU SURABİLİYORMUŞ YÜREĞİ
OYSA BENİ SEN GİBİ SEVEN BİR BAŞKASI DAHA YOKMUŞ
ÜSTELİK BENDE ÇOK SEVMİŞİM SENİ
İNSAN KAYBEDİNCE GERÇEKTEN DAHA İYİ ANLIYORMUŞ

Bana Mevlana’yı Yunus’u verin
Leyla’yı mecnunu size bıraktım
Çok Yorgun’um bir tas su verin
Denizi Derya’yı size bıraktım

Darlandım yüreğim çıktı ağzıma

KIRILDI UĞRUNA KURDUĞUM DÜŞLER
VEFASIZ HALİMİ GÖRMEDİ GİTTİ
ZATEN YOLUNDA DA GİTMİYOR İŞLER
ŞU YÜZÜM BİR TÜRLÜ GÜLMEDİ GİTTİ

ÖMRÜMÜN ALEME AÇIK AYAN'I

BÜYÜDÜKÇE BÜYÜYOR BENDE ÖZLEMİN
İÇİMİ SENİNLE ISITIYORUM
HER NEREYE BAKSAM ORDA GÖZLERİN
GÖZLERİMDEN SENİ YANSITIYORUM

ÖMRE BAHŞ EDİLMİŞ LÜTUF GİBİSİN

GECEYE HÜZÜN DOLDU GECEYE MATEM YAĞDI
RESİMLERİN DİLİ YOK SEVDA ESER RÜZGARLAR
BİRDE ELE ALDIMI KALEM İLE KAĞIDI
ŞİİR GÖNÜLE DÜŞER SATIR BAŞI SEVDALAR

ÖZLEM BİR METİN'E KONU SONU GÖZ YAŞI DOLU

GÜLEN YÜZÜNE HASRET GÜLÜŞÜNE ÖZLEMİM
HER SATIRDA DOLUYOR YOKLUĞUNLA GÖZLERİM
HEP AYRILIK KOKUYOR HASRET DOLU SÖZLERİM
MUTLULUĞUN ŞİİRİNİ ONSUZ YAZAMIYORUM

OMUZUMDA AĞIR YÜK HAYAT KEDERİM OLMUŞ

SEN GÖNLÜMÜN SULTANI DÜŞLERİMİN PERİSİ
SEN YANIMDA OL YETER IRGALAMAZ GERİSİ
FARKETMEZ BUNDAN SONRA AKILLISI DELİSİ
BİR KEZ DAHA GÜLÜMSE HERKES AY DOĞDU SANSIN
SEN ADINA ŞİİRLER , YAZILACAK KADINSIN

BİR HAYLİN KENARINDAYIM
KURSAM BİR TÜRLÜ İÇİNE DALIP KARŞISINA DURSAM BİR TÜRLÜ
SONUNUN HÜSRAN OLDUĞUNU BİLDİĞİM
GÖZ YAŞLARIMIN SEL OLDUĞU YERDEYİM
BU GECE NE BEN BENDEYİM
NEDE SEN BENİ BİLDİĞİN O ŞAİR HALİNDEYİM

DALINDAN DÜŞENE BAKARKEN HASRET
DİYORSUN ÜZÜLME AZ DAHA SABRET
ŞU AHİR ÖMRÜME DUYDUĞUN GAFLET
BENİ ÖLDÜRMEYE ZATEN YETERDİ

GÖZLERİN ÖMRÜME ATARKEN PUSU