Goncalar kondursam
Parmak uçlarımdan, parmak uçlarına
Anlasan bir baştan sanrılarımı
Bir sigara içimi arasında,
Cebelleşsek hislerimizle.
Kar suları gibi çağlasa kelimelerim
İtibarın cemrelendirse aklımı
Günaha girmekten
Firar etsem,
Kirli geçmişin hiçiymişçesine
Hayalin tasavvuru ile ,
Ebemkuşakları altında
Sıralı herbir renk kadar..
Ucundan tutmuştuk oysa nakaratı
Vazgeçtik, zorlayarak..
Işığın gökyüzünü silmeye
Demli türküler söyletmeye
Meyillendi, olduğu kadar..
Demirden kaygıları söndürürken,
Kaydı yıldızlarım avuçlarımdan..
Özge Bilgeç
Kayıt Tarihi : 19.3.2024 21:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özge Bilgeç](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/03/19/demirden-kaygilar.jpg)
Vazgeçtik, zorlayarak…. Hayat/sevda öyle bir şey! Tüketmeden bitirmek belki de doğru bir seçim. Zamanın tüketmediği sevdalar, vuslatla sonuçlanmamış sevdalardır, sanırım!
Hep söylerim vuslatla sonuclansa şiir olmazdı.. Hayırlısı diyelim.. Teşekkür ediyorum yorumlarınız için:)
TÜM YORUMLAR (2)