Demircilik yaparken Şiiri - Zekeriya Özhan

Gençliğimi geçirdiğim yıllardı,
Kendim yordum demircilik yaparken.
Çekiç seslerinde bir ahenk vardı,
Külünk vurdum demircilik yaparken.

Babam mesleğiydi her zaman övdüm,
Örsün üzerinde çok demir dövdüm,
Alıştım, ateşi ocağı sevdim,
Yaktım durdum demircilik yaparken.

O yıllarda tellendirdim sazımı,
Körük çektim alevledim közümü,
Aşk sinemi yaktı ateş yüzümü,
Arttı derdim demircilik yaparken.

Demiri kızdırdım ocağı deştim,
Kızgın demirlere bakarken piştim,
Bende olgunlaştım bende değiştim,
Aşka girdim demircilik yaparken.

Ardıç kömüründen yükselen duman,
Sevda taşıyordu yaman mı yaman,
Gençliğimde ilkbahardı o zaman,
Gönül verdim demircilik yaparken.

Özhaniyim daha derdim bitmedi,
Yıllar geçti sevda baştan gitmedi,
Bir güzele gönül vermek yetmedi,
Hayal kurdum demircilik yaparken.

Aşık özhani