Demirbaş
Bağrı yanık memleketin oğludur benim babam
Delikanlılık günlerinden tanır pamuğun kökünü
Çukurovanın sıcağı her zaman terletirdi alnını
Cenubun delikanlısını sardı garbın yolları
Kuruturdu terini istanbulun poyrazı
Bağrından yaralı dostlarını taşıdı babamın kolları
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta