demir tavında dövülütken usul usul,
çekiç sesleri arasında aglar hüzün.
damlayan alın terin e karışır yaşlar,
neyin nagmelerine boyun eger sessizlik.
sessizlige gömülür yürek,konuşmaz dil,
anlatır hüzün sessizliginde acıları bir bir,
bazen bir damla yaş alır götürür uzaklara,
yürekler yanar, acılar çogalır deniz gibi.
yitirilen ana, baba, yar gelir akla,
dindirmez acıları ne kelimeler, ne teselliler,
demirin tavında dövülmesi gibi erir yürekler.
boyun eger çekice demir,yüregi har olmuş gibi,
arzın şafagını aglatsada göz yaşları,
yagmurlar da silemez yüregimdeki senleri,
behruze aşkına kurusada gülistanlar
mahzuni yüzümü güldüremez dünyada hiç bir şey.
atilla durukan
Atilla DurukanKayıt Tarihi : 8.11.2010 12:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!