Aşk şahsiyet sahibidir.
Aşkın sahip olduğu tüm nitelikler,
Taşındığı yüreğin kalıntılarıdır..
Ne mutlu onlara,
Aşkları uğruna şahsiyetini kaybedenlere..
Okuduğun kitabın sayfalarında kaybolmuş iki satırlık bir cümleydim,
Okunmadığımda hiç bir anlam ifade etmeyen.
Sonra keşfedildim gözlerinde,
Okundukça okundum...
Sen okudukça ben gözlerinden yüreğine işledim.
Bazen sigaranı yakmak gibidir hayat.
Gece boyu sahil yürümek...
Veyahut fahişe bir kadınla rakı masasına oturmak.
Bazen çocuk olmak gibidir.
Daha dünyanın küçüklüğünün farkında olmamak...
İzin ver sevgili,
İzin ver de,
Anlatayım bendeki güzelliğini.
Sen gönlümde açan gonca,
Sen penceremden ciğerlerime usulca giren rüzgar,
Hadi itiraf edelim hepimiz,
Her zaman mı biz yanlışız
Hep mi biz kaybetmek zorundayız
Ne istediklerini bilmeyenlerimiz
Gereğinden fazla çok şey isteyenlerimiz
Peki masumiyet neydi?
Yalan söylememek mi?
Yoksa insanları kandırmamak mı?
Masumiyet iyi şeyler yapmak mıydı?
Kimsenin kalbini kırmamak mı?
Veyahut katliam yapmamak mı?
Ya da...
Hayır masumiyet;
Bosnalı küçük bir çocuğun,
Katliamda ölmeden önce
Annesine sorduğu soruda saklıydı:
Küçük çocukları küçük kurşunla öldürürler değil mi anne?
Küfür etmek gibi bir şeydi seni sevmek
Herkesin dilinin ucunda
Herkesin söylemeye çalıştığı
Ama kimsenin cesaret edemediği bir şey.
Yüreği kan ağlayan bir şehir şimdi bedenim
iyi bir seçim yapmak için deneyim sahibi olmak gerekir.
Ama unutulmamalıdır ki;
Deneyim de kötü seçimler sonucu kazanılır..
Ama kelimesinin öncesinde söylenen hiç bir kelimenin önemi yoktur..
Seni Seviyorum ama...
Gözlerimizi kapattığımız zaman dünya yok olmuyor öyle değil mi?
Ama gözlerimizi kapatınca
Burası gerçekten güzel bir dünya oluyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!