Demir parmaklıklar çizdi ufkumu,
Gökyüzü şimdi bir kare kadar.
Dışarıda rüzgâr özgürce eserken,
İçimde sessiz bir fırtına var.
Ellerim değmez artık sabaha,
Gün doğsa da buraya geç düşer.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta