Kuytu bir köşe de çökmüş yıkılmış
Derdiyle baş başa, canı sıkılmış
Dönmek istese de yolları tutmuş
Demir parmaklıklar, salmıyor beni
Ne zaman buradan, çıkmak istesem
Bu soğuk duvarlar, sarıyor beni
Bir yaşam sevinci, tatmak istesem
Demir parmaklıklar, salmıyor beni
Günler geçiyor, hala buradayım
Başka çile varsa, verin tadayım
Ben bir çile küpü, bahtı karayım
Demir parmaklıklar, salmıyor beni
Çıkmak isterim de salı vermiyor
Çektiğim acıyı, kimse görmüyor
Şu zalim felek bana zulmediyor
Demir parmaklıklar, salmıyor beni
(0194) Ocak 1980
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 20.12.2018 10:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!