Demir Parçası Şiiri - Rukiye Şahin

yaşdım!
şekil verdiler
alev alev değildim
ama değdiğim yeri yakardım
suya soktular
bir ses çıktı benden
evet!
yanan bir şeyde yanar
kavrulur
yanan bir şeyi söndürmek
yakar yananı
suya soktular
kavruldum

sonra ufak bir çocuk aldı beni eline
sönen ateşimle yandı
bir kat deri kaybetti elinden
sönemedim
su söndüremedi beni
ten söndüremedi beni
oysa zamana bırakılmalıydım