Demir Özlü (nihat) Şiiri - Emine Akkurt

Benim babam acıların kisvesini erken giydi,
Aldığı her darbede oturur sessizce sigarasını yakardı,
Haram bilmedi haksızlık bilmedi,
Sert görünüşlü naif yürekli babam.

Küçük kızın büyüdü,
Büyüdükçe anladı seni,
Ah babam erken elvedam,
Ne olurdu yanım da olsaydın.

Sessiz sessiz küsmelerini içine atmalarını,
Kırıldıkça can yangınlarını şimdi anlıyorum babam,
Çocukların için dik duruşlarını,
Ömründen alıp bizlere vermelerini,
Şimdi anlıyorum babam.

İsminle karakterin ne güzel uyarmış,
Demir özlü babam,
Hayat insanlar seni içten içe çürüttü,
Oysaki sen zorluklarda yıkılmazdın.

Demir yürekli korkusuz babam,
Sert görünüşlü naif babam
Erken elvedam,
Senden sonra öğrendim ben kırılmaları.

Zor geliyor yokluğun,
Ağrıma gidiyor mezarını gelmelerim,
Soğuk bir mermer üzerinde adını görmelerim,
Koca yürekli çınar Nihat burada yatıyor.

Çamların dibin de gölgeleniyorsun,
Babanın ananın koynun da uyuyorsun,
Ya ben küçük kızın,
Zannediyor musun unuttu içindeki hasret söndü.

Hani alırdın ya beni yanı başına,
Gel kızım deyip başlardın anlatmaya,
Her cümlen aklım da,
Şimdi de ben gelsem sana,
Kucağın da sarıp saklar mısın beni baba.