Demir Leblebi-Roman.1 Şiiri - Vahit Çakar

O'nunla ilk tanıştığımda, henüz çok gençtim. 17 yaşındaydım dolu dolu.Ve bu
yaşın verdiği girginlik, çok bilmişlik ve kendini bir şey zannetmeyle karışık ukalalık dolaşıyordu benliğimde. Bir arkadaşım uzaktan O'nu bana göstemiş ve ''Şu adamı görüyormusun? Bir deryadır...'' demişti.Bakmıştım arkadaşımın
gösterdiği adama kayıtsızca... Kısa boylu, kumralımsı 35 yaş civarında.. hiç
bir fevkaladelği olmayan, sıradan bir tip...Biraz kime benziyor diye düşünülürse, Aziz Nesin'e benzetilebilirdi.''Bu adam mı? ..'' diye dudak bük-
müştüm.''Derya olsa ne olur, ateş olsa ne olur? Cürmü kadar yer yakar.''
Anladığım kadarıyla sonradan bu lafım arkadaşımı kızdırmaya yetmişti ve
bana bir ders vermek istemişti.Seslendi gösterdiği adama:
-''Heey..Nedim Usta.Biraz bakarmısın? Seninle tanışmak için sabırsızlanan
biri var burada.''
-Hay aksi dedim içimden ''Dinle bakalım şimdi işin yoksa.''
Adam bize yaklaştı ve avucunun içini yere doğru çevirerek ''Selam erenler''
diye bizleri selamladı.
-''Tanıştırayım'' dedi arkadaşım. ''Bu... Bu da dokumacı Nedim Usta.''
El sıkıştıktan sonra arkadaşım sordu: ''Hayrola Nedim Usta.Seni biraz dur-
gun görüyorum.''
''Evet erenler dedi Nedim Usta. ve anlattı neden canının sıkıldığını.
Gazetede bir haber okumuş.Kadının biri