Demir kutu
Saatim geldi ben gidiyorum demir kutu
Bu gece belki de ölüm gelecek tutmuyor uyku
Bir kuyuya saklanmış Azrail kuracak bana pusu
Belki şimdi belkide bir saat sonra öleceğim
Elime bir kürek alıp kendi kendimi gömeceğim
Ağacın dibi kurudu,gölgeside yandı kül oldu
Gökyüzünden damlayan sular,yeryüzünde ince bir sır oldu
Sırrın içine düştüm,bir dal uzat bana ağaç
Yolun bittiği yerdir burası sen bana kucak aç
Gök kükredi,yer ağladı şaşa kaldım
Bir matem geçti yanımdan ağlayamadım…
2005
Orhan AyarKayıt Tarihi : 10.5.2013 21:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir de bahsedilen demir kutu:eskilerde kullanılan masa üstü demir saatler vardı şimdi yine var ama eskisi gibi kullanılmıyor. Dolaylı yoldan ölüm gerçeği anlatılmakta saygı sevgi be muhabbet sin üzerinize olsun
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!