Sana öyle bir türkü söylemeliyim ki
dile değilse de ezgiye gelsin
sana duyduğum bu sahra kuraklığı
belki gözlerinden
bir kaç damla kurtulur da
cızırdar kalbimin çeperinde
ve uzanır ellerime ellerin
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta