Demir kapı Şiiri - Birkan Demirci

Hapishane…
Sessiz bir yankı duvarlarda,
Demir kapı ağır, soğuk,
Her kapanışında umutları boğuk.

Ranzada uzanır yorgun beden,
Gözler tavanda kaybolur neden?
Bir gardiyan gelir, diğeri gider,
Ne sözü ısıtır, ne bakışı değer.

Avlu dar, gökyüzü uzak,
Adımlar sayılır, her nefes tuzak.
Bir avuç güneş düşer betonlara,
Ama kimse sığmaz bu soğuklara.

Zaman akar mı burada, durur mu?
Kim bilir, kim anlar bu kurumuş ruhu?
Hapishane işte… ranzası, demir kapısı,
Her köşesi hüzün, her duvarı yası.