Bir kuş misali Özgürce kanatlarımın arasında sana uçuyorum Rüzgarın delici vuruşları arasında Bulutların saf beyazlığından sana geliyorum Sonra bağrımdan kopan bir iç çekişle Gerçeklere uyanıyorum Etrafıma bakıyorum aşkının kafesinde Yokluğunun izbe manzarası karşında Tekrar anlıyorum sevgili Bu kafesin, benim sendeki hiçliğimin eserinin , Sen olduğunu
Aşktı o! Beni durup yenileyen
Oydu, duygulu yapan hoyrat ellerimi
Oydu, dolu dizgin gidişime dur diyen
Bir bıçağın keskin yüzünde kan lekesiydim




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta