İnsan gönlümden çıkaramadığını
Daha daha derine
Gömüyor
İnsan kor alevler
İçinde derinlerde yaşıyor
Acısını
Sessiz öptüm seni
Belki hiç fark etmedin
Söyleyemedim
Kim bilir sevgimi
Sana anlatsam da
Duymasın
Gecelerde dağlar parça
Parça oldu
Yüreğime doldu
Yorgunluk sadece bedenim de
Değil kalbimde ki ağırlık
Tüy kadar hafif değil
Demir dağlar kadar ağır
Yüreğimde hayallerim de
Umutlarım da dağlar Kadar
Büyük
Yüreğim coşkun akan
Nehir gibi ne set vuruluyor
Ne bitiyor çağlıyor çağlıyor
Gönlümden çıkaramadığım
Aşkım sevdam gibi
Derine derine gömsem de
Volkan oluyor ateş
Lav olup akıyor
Gözlerim de sözümde Kalbimde
Sen varsın
Hep de sen olacaksın.
Kayıt Tarihi : 27.5.2019 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Sevda" , yeni dilde ve tıp dilinde adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir ruh ve akıl hastalığının eski dildeki adıdır.
Hayırlı, meşru, makul, fıtri, ve baki muhabbetler dilerim.
Kimi zaman peşinde koşmaktan kimi zaman nazından kimi zaman yanımda olmayaşından hayali ile konuşmaktan bulutlara güneşin batışını yalnız izlemekten çaldığım kapıların duvar olmasından girdiğim sokakların labirent olmasından yoruldum be hayat yoruldum sessiz öpüşmekten kuşların ödülünü yalnız dinlemekten yoruldum
TÜM YORUMLAR (4)