Demir Anolojisi Şiiri - Çağdaş Öztürk

Demir,
Karınca kararınca
Isıtılıp akkor gibi kızarınca
Şekillenebilir yumuşaklığa ulaşınca
Tava gelmiş; tavlanmıştır.

Tavlanan demir
Çekiç ile dövülür
Eğilir, bükülür
Şekilden şekle sokulur;
İstediğimiz gibi olana dek.

Daha fazla ısıtılırsa demir
Erir;
İstediğimiz şekle dökülür kalıplarda.

Ya az ateş ve dayak
Ya da fazlasıyla yanmak
Demirin terbiyesidir.

“Demir ıslanmaz, deli uslanmaz” derler
Oysa
Su dökülürse kızgın demire
Su bünyeye hiç girmese de
Çelik olur demir
Paslanmaz.

Ne hızda kızar ve soğur
Değişimi belirleyen budur.

Ateşe tutulan her şey
Isınır
Kızarır
Alev alır ve yanar
Olmazsa erir ve akar

Aşığın halini varın siz düşünün…