DEMİN AŞKI
Hangi su ister ateşte kaynamayı
Hangi çay ister kızgın suya düşmeyi
Kor alev üstüne konunca berrak su
Gördükçe ateşi pişer fokurtularla
Piştikçe arınır içindeki çiğliklerden
Kaynadıkça yok olur içindeki hamlığı
Aynı el çayı katar hükümle içine
Bir zaman yanarlar aynı ateşte
Her daim olurlar alt alta üst üste
Su çaya çay suya karışır zamanla
Her şey tamam olunca söndürülmez
Lezzeti dursun diye kısılır ateşi
Çay ve su kaynaşmış demdir gayri
Bir güzel yuvaya dökülürler buğulu
Şerbeti ile tada getirilir karışarak
Kimse ayıramaz artık suyu ve çayı
Kimse diyemez bu su şu çay
Gayri demdir olan nefis tadıyla
Tükenene kadar nardadır özleri
Her dem sıcak, her dem lezzetli
Varlığı huzur verir her an gönüllere
Her dem ebedi sevmek budur işte
09.49 29.12.2010
Ankara evim
Kayıt Tarihi : 30.12.2010 00:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çay yaparken seyre daldım düşünürken anladım ki sevdalarda demler gibi ve bir kere demlenmeye gör...
TÜM YORUMLAR (3)