Renkten renge girdim bilmeden eller,
Ne sel olup aktım ne de duruldum.
Mızrabı göğsünde eğleyen teller,
Gönlü de avutsa vur demez miydim!
Dil ucuyla bile sorulmaz halim.
Ne ilk olabildim ne de sonuncu...
Sevilmeden sevmek ise ahvalim,
Saati son deme kur demez miydim!
Tecelligâh etti çile göğsümü.
Ne gönül bir handır ne de aşk hancı...
Körükörüneymiş açtım gözümü.
Hak'tan başka aşka dur demez miydim!
Kayıt Tarihi : 30.11.2007 12:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
YARATANDAN ÖTÜRÜ YARADILANI SEVMEYE AMENNA! ! ! AMA SEVENE; SEVİLMEDEN SEVMEK DE REVA MI? ? ?
![Hasan Gün](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/30/demez-miydim.jpg)
TÜM YORUMLAR (6)