...Demez mi? Şiiri - Mustafa Coşkun Kale

Bir dost aradı geçen gün de
“Gelmedin! ”,”Özledik! ” falan da
Millet perişan, hâlimiz duman
Burnun sıksan canı çıkacak demez mi

Üç beşinin işi bayağı iyiymiş
Halkın çoğu “fon” a koşarmış
Beş on gününde böyle savarmış
Ondan sonra işler harap demez mi

Üretim - müretim durmuş orada
Her gün bir esnaf kepenk kaparmış
Kim kimi nasıl kandırır da
Aklımız fikrimiz budur demez mi

Çocuğu yüksek mektep okumuş
Utancından yüz-yüze gelmezmiş
Ekmek getirsin diye fırına vermiş
Yövmiyesi on ekmek demez mi

Mapusaneler dolar taşarmış
Memleket de tad-tuz kalmamış
Dağda gezen eşkıyalar bile
Artık şehirli oldu demez mi

Eskiden şen şakrak olan diller
Her gün Tv de ajans dinler
“Bize bişet yok! ”deyip yüzün gerer
Daha çok bekleriz demez mi

Bizim oralar da bir dağ köyün de
Birine eşek, ötekine öküz koşan da,
Öküzü de öldürmüş Murtazam da
Her işimiz buna benzer demez mi

Tarlanın yüzüne bakan kalmamış
Taa bıldırın mahsülü ellerde kalmış
Bahar geçti yaz geldi de
Eksek mi,ekmesek mi demez mi

Adamın olanın işi tıkırmış
Böyle gelse de gayri böyle gitmezmiş
Halk nefes yerine hep” ahhh! “çekermiş
Bizim elde hâller budur demez mi

Ben yazdıkça gocunan da olurmuş
Halk çaresiz nâçar kalmış
Ölümler artmış hasta çoğalmış
“Gurbanın olam yaz Abi! ” demez mi