DEMEYİN
Acılar ruhumu sardığı zaman,
Yaşamdan ümidi kesti demeyin.
Yaralarıma kurt düştüğü zaman,
Ama ha feleğe küstü demeyin.
Ne gelirse Haktan gelir kuluna,
Tabi olmak gerek Hakk'ın yoluna.
Boşuna dert vermez âciz kuluna,
Gayri gönül dili sustu demeyin.
Sığındım tabipler tabibine ben,
Af istedim toprak olmadan şu ten.
Bağışla Allah'ım, mahrum etme sen,
Yaradan sesini kıstı demeyin.
Şu dünyadan vakti gelen göçecek,
Ecel şerbetini her can içecek.
Herkes ektiğini kendi biçecek,
Can alıcı melek dostu demeyin.
Kul şifa olur mu hiç Hak verince?
Ömür tamam olup saat durunca,
Gayretli huzura gidip varınca,
Hakk'a gidişimi yastı demeyin.
İzzet GAYRETLİ
T.R 07.02.2005
Kayıt Tarihi : 17.12.2025 22:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!