Griye alışmış düşlerim kal derim kalmaz mavilik
Sessiz geceleri özler beynimdeki orkestra,
Kulaklarım çığlıklardan yırtılır,
Dur derim girme içime huzur,
Akma geceme
Gece sessizliğini bırakıyor sulara,
Sular söndürmez tenimin yanıklarını,
Gözlerim ufka karışıyor dalıp düşler çıkarıyor ,
geceye yansımalıydı şarap
Ruhun derinliklerine dost bir el ince sızısını bırakmalıydı
Ve şerefineydi geçmişinin de, geleceğinin de
Kalem koşsun yokuşlarımda
Kendimi satırlara sereyeyim tekrardan
bedenimin ruhumun altında ezilişini özledim
büyüyorum büyüyorum satırlarda
ben büyürken dünya içimde küçülüyor…
hangi kıyıya yol alsam beni okyanuslara götürür bilirim...dt
tüm erkekleri bir kenara itiyorum
kendi bedenimi ayrı bir kafeste tutuyorum ,
kime yanaştıysam bedenimin duvarlarına takıldı…
tüm erkekleri bir kenara itiyorum
kendi bedenimi ayrı bir kafeste tutuyorum ,
kime yanaştıysam bedenimin duvarlarına takıldı…
Vapur bekliyordum ,
cam kırıkları gibi her yanıma batan bir sevda hüsranı içindeydim ,
arzularımı duygularımla dövüştürüyordum.
Ruhuma vasiyetim…
Bedenim karışırsa toprağa ve ruhum nereye gideceğini bilemeden öylece kalırsa ortada , gitsin denizin kayaya çalan yerlerindeki yosuna vurulsun…dt
Buzullar kayıyor ayaklarımın altında
Gecenin çizgisi yansıyor yüzüme, alnım kırışıyor
Kalem susuyor ,sessizlik taa derinden bir şeyler fısıldıyor satırlara
Doğrudan değil hiçbir çağrı
Yüreğim denizin üzerinde yol alan yelken misali rüzgarı düşlemekte
Ve rüzgar hep kapının önüne seriyor düşlerimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!