“Can damarım Aybike ve Ayyüce’me”
Penceremin önünde can çiçeğim
yazın kavrulup kuruyan yaprakları
karışsa da yanık ağıtlara
çıplak dalları
Dünden bugüne
gönlünde giz / elinde köz
çoktan bitmiş sevdaya
hasret şiirleri yazıyordu
Mavi bildiği derinlikte
Yalnızlığın yorgun elleri
aralıyor yamaçtaki evin perdesini
uzaklarda görünen çocukluğun
sararmış rengi
tüttürüyor yanık ezgileri
Bir demet karanfil
dedi ki bana
Eylül sarısı değil
şu baktığın
Gözlerinin baharında
katmerli açan güllerce
yaz aylarında ömrümün
alımlı çalımlı
çapkın sevdalıydım
Ne yüreğinin dibindeki çöreklenmiş yılan
ne de dilinin altındaki bakla değildi
sırtındaki acısına
sevdasındaki sırra
olmayınca başka ilaç
olmayınca başka çare
Denize baktım
bir ay ışığı vardı bir de ben
bir de balıkçı vardı uzaklarda
sevda şarkısı söyleyen
rüzgar dans ediyordu dalgalarla
an da kalmak geçti içimden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!