Demet Babasızlığa Ağlıyordu Bu Gece

Bu gece sensizliğe babasızlığa ağlıyorum
Çocuktum gözlerimde her gece yalanlara boyun büküyordum
Yüreğimde hüzünler sensizlik vardı
Ağlıyordum yorulmuştum uykusuz gecelerde
Geceleri çocuk soruyordu Sevdiklerini göremiyordu
Ben küsüyordum gecelere sensizliğin
Acısını tadıyordum yüreğimde
Yüreğimde sensizliğe dalıyordu çocuk
Seni beklemek ne kadar zordu
Acıları gizlemekten yoruldu çocuk
Acılarını unuttum desemde unutamıyordu
Kayboluyordu acılarda haykırışlarına allah şahitti
Bu gece kara gözlerinde korku vardı
Sensizliğe ağlıyordu sensiz kaldığı yıllara gecelere ağlıyordu
Şimdi geri istiyordu sevdiklerini
Gözyaşlarında kaderin acısı vardı
Yaşıyordu yalnızlığın acı yüreğinde
Haykırarak bekliyordum sevdiklerimi
Unutmak istesede terkedenleri unutamıyordu
Karanlık gecede acı kaderi vardı
Aklına gelen hep hayalleri vardı
Görmek istiyordu kara gözlerinde
Ağlıyordu asi yüreği acı çekiyordu uykusuz gecelerde
Hıçkıra hıçkıra ağlayıp yıkılıyordu
Acıyan yüreğinde kaderini yaşıyordu