Demesinler diye Şiiri - Fatma Özut Kırtay

Demesinler diye yaşıyoruz hep...
Şarkı söylemek istiyoruz örneğin,
Bağıra bağıra sokaklarda,
Mirildanmaya kalkiyor dudaklarimiz,
Susuyoruz...
Görenler deli demesinler diye.
Yahut selam vermek geliyor icimizden
Gelene,geçene
Ota,böceğe
Susuyoruz......
Kafayı yemiş,
Demesinler diye...
Bazen bir kuş sürüsü geçiyor
Masmaviliklerden.
Çığlık çığlık haykirarak
Alabildiğine özgür...
Kosasin geliyor ardlari sıra,
Durduruyorsun yüreğini
.... demesinler diye.
Ve bazen doluyor gözlerimiz
Şöyle doya doya aglamak istiyoruz
Haykıra haykıra.
Hele bir de yağıyorsa,
Yağan yağmurla.
Susturuyoruz sol yancagizimizi.
.... demesinler diye.
Şoyle adamakilli yasamak yasak
Bu dünyada vesselam.
Tepeden tırnağa el-alemiz
Biz degiliz ki biz.
Giyiniyoruz süslü püslü,
Güzel desinler...
Oturmamiz,kalkmamiz
Cocugumuz,basarimiz
Cocugumuz,basarimiz
Daha,daha çok diyen hırsimız
Hep desinler diye...
Bir de konusuyoruz ki
Kalmıyor ne Mangalda kül,
Ne peynir gemileri laf-ı güzafımızla kalkmayan.
Yaşıyoruz işte desinler diye
Yasamiyoruz,demesinler diye...
Su misali akıp giderken,
Kelebek ömrümüz...