Demerem Şiiri - Sevinc Arzulu

Heç bilmirəm bağ-baxçadan nə dərim,
Söz içində azmaq oldu qədərim.
Ürəyimdə boy veribdir kədərim,
Sanırlar çox yeməyimdən şişmanam.

Şeriyyətsiz keçməz anım, dəqiqəm,
Mən hər zaman parıldayan əqiqəm.
Sonunadək pozulmaz ki əqidəm,
Doğruya dost, yalanasa düşmanam.

Qəlbi qara insanları sevmərəm,
Zəhərini şəkər bilib yemərəm.
Qocalsam da ömür boyu demərəm,-
“Bu dünyaya gəlməyimə peşmanam.”