Dementia Şiiri - Metehan Karagöl

Metehan Karagöl
24

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Dementia

Çubuk hayallerim vardı çocukken
Kırdım hepsini mavi bir gocukken
Tabancamı attım kalemi aldım
Körleşti dudağım ıslak bir öpücükken.

Haydi gel, bul çıkart beni kuyumdan
Çek yukarı kovamı, iç biraz suyumdan
Utanma ıslanmaktan atım benim
Bitince suyum, anlayacaksın buyum ben.

Buzdan adalara gidelim gizliden usulca
Şiirler yazdım sana dili antik yosunca
Uçmasını bilmezsin sen atım benim
Yetişemezsin bana dilediğin gibi koşunca.

Denizle yeşilken ,ağaçlar maviyken
Sen ben, ben sen, sen ve ben bizken
Değişti halim yarınlar gibi
Arzu oldu bu, garip bir temenniyken.

Metehan Karagöl
Kayıt Tarihi : 22.10.2021 21:50:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Metehan Karagöl