Anladım ki sende, vefa yok imiş,
Elde senin gibi, seven çok imiş.
Dilinden dökülen, her söz ok imiş,
Gel gönül haneme, dol demem sana.
Derdimin dermanı, ol demem sana.
Su akıp yolunu, bulacak elbet,
O güzel gülüşün, solacak elbet.
Senide ağlatan, olacak elbet,
Yinede ettiğin, bul demem sana.
Derdimin dermanı, ol demem sana.
Senin gayen gönül, kırmak değil mi?
Bakışların yeşil, ırmak değil mi?
Derdin haram beli, sarmak değil mi?
Sarmadan kırılsın, kol demem sana.
Derdimin dermanı, ol demem sana.
Anlamadım nedir, garip hallerin,
Yapmak değil yıkmak, ister ellerin.
İki yanı keskin, hançer dillerin,
Her çiçekte ayrı, bal demem sana.
Derdimin dermanı, ol demem sana.
Seyyah olup yola, düşsem tebersiz,
Yaralar sinemi, vurur habersiz.
Gönül aşı yenmez, tuzsuz bibersiz,
Yürüdüğüm çetin, yol demem sana.
Derdimin dermanı, ol demem sana.
Dest-i-naz dünyadan, göçtüğü vakit,
Şu fani alemden geçtiği vakit.
Ecel şerbetini, içtiği vakit,
Ruhumu kafesten, sal demem sana.
Derdimin dermanı, ol demem sana.
……..Meryem Keskin…….
……..09.12.2024………..
……..Muhammes………
Kayıt Tarihi : 9.12.2024 16:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!