Demem Kimseye Şiiri - Midayet Kara

Yaşadığım o günler, hiç aklımdan çıkmaz,
Dert çileye alıştım, gözümden yaş akmaz
Kötü günlerimde, kimse yüzüme bakmaz
Kendi kendime çekerim, demem kimseye

Felek verdikçe, ben dertlerimi katlarım
Yeter bu çektiğim, bir gün gelir patlarım
Yar selam gönderdi, söylemesem çatlarım
Kendi kendime çekerim, demem kimseye

Mevla’ya dayasam, çaresizce sırtımı
Sahaya girmeden aldım, çıkış kartımı
Bin kere söyledim, kader ile şartımı
Kendi kendime çekerim, demem kimseye

Der Midayet, bilmem bu feleğin kastını
Hiç ağlatma böyle, seni seven dostunu
Sana taviz verdim, alamadım üstünü
Kendi kendime çekerim, demem kimseye
(1081) Nisan 2018