Demem Şiiri - Mehmet Yücel

Sen gül desen nolur kendi kendine.
Ben yalandan açan güle gül demem.
Adalet neyine, kıymet neyine.
Kıymet yürek işi, onu bil demem.

İnsan bir beşerdir konar ve göçer.
Başak vermeyeni hangi güç biçer.
Bazı insan zorla yan yolu seçer.
Yaşayan ölüsün tekrar öl demem.

Yaratan aşkına insan ol biran.
Düşünceler viran, örüşler viran.
Savundum gerçeği her yerde her an.
Damladan yoksuna asla göl demem.

Yönlerim belirsiz şaştım ha şaştım.
Beyhude misali boşa dolaştım.
Yine iflah olmaz derde bulaştım.
Gelmek inasan işi sana gel demem.

Yücel der ki yine yaktım ha yaktım.
Kendi yangınıma gülerek baktım.
Gönlümü çevirdim elim bıraktım.
Yürekten tutmayan ele el demem.

.