(Karacaoğlan Gibi)
Ben kömüre kömür demem
Göz renginden olmayınca
Ben ömür’e ömür demem
Sonu hakka varmayınca..
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
NECATİ HOCAM.OĞLUMLA BERABER OKUDUK ŞİİRİNİZİ.GERÇEKTEN MÜKEMMEL OLMUŞ.O DA ÇOK BEĞENDİ.BEN DE OKURA OKUR DEMEM BU ŞİİRİ OKUYUP YORUM YAZMAYINCA.TEBRKLER TAM PUANLA SELAMLAR SAYGILAR.
siir büyüdükce büyüdü gözbebeklerimde...
ayrica kulaga küpe ve koca bir nasihat aksediyor biz siirseverlere...
tebrik ederim
sevgi ve saygi ile
Enfesti.
Yüreğinize sağlık.
Ben kızıla kızıl demem
Gurup ufku sarmayınca
Ben insana insan demem
İnsan gibi olmayınca…
Ben ecele ecel demem
Kırmızı gül sunmayınca
Ben kabir’e kabir demem
Dost kalbine kazmayınca
Kutlarım Necati Bey,güzeldi,yüreğine sağlık,tebrikler
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta