Demektir Şiiri - Taner Pekdemir

Gök delinsin sevgilim, biçtiğim örsler düşsün birer birer.
Hangi göz dayanır bu ihtişama.
Yapayalnız sokaklar anlatsın çektiklerimi, vücudum haykırsın barındırdığı izleri.
Benden çaldılar sevgilim, benden çaldılar. Hayalim toprağın sonbaharında şimdi.
Günler geçti sevgilim, aylar hatta yıllar...
Vakit işliyor sevgilim çağırdılar beni.
Ben ki ölümün yancısı, toprağın hışırtısı, tükettim iyice beni.
Kalamar vuruyor kıyıya, peynir altı gülmeler başlıyor, bu kanıyorum demektir sevgilim.

Gözlerim kıpkırmızı, etrafı derin çukur, saçlarımda üç beş ak tel.
Acı cektim sevgilim.
Ait olduğumu hissettiğim topraklar reddetti beni, yancısı olduğum yeşilliklere boyun eğdim. Tutunamadım sevgilim tutunamadım.
Bazen sevgilim; tehlikeli oyunlar oynadım, bazen bir ressamdım; çığlıklar yarattım, yeraltına edebi indim sevgilim.
O zamanlar hep Tanju Okan dinledim...
Ölümü sevmeyen kimseyi sevemedim, ölümü ise kimse kadar sevmedim sevgilim.
Kavuşmak istiyordum bi an önce.
Benden gidenleri bulmak için atıyordum bütün adımlarımı.
Zamanı esnetemedim sevgilim, hayalim getirdi beni bu yerlere.
Hayat desen hala kazık atma peşinde.
Hayatı yol alarak tanıdım sevgilim.
Kimi yerde soğuk poyrazı yaşadım bu yüzden Lodos oldum sevgilim.
Yağmur benimle yürüdü, dudağımın değdiği her kelimeyi ıslak kıldı, ismim arşıala da bir yer buldu sevgilim.
Ben Lodos'ken 7 milyarıncı yaş günümü kutladım sevgilim.
Ruhumu gözüm kapalı izleyebildiğim dünyadan hediye olarak aldım.
Bu dönme vakti gelmiş demektir sevgilim.
Bu sarhoşluk demektir.

Çölün ortasında hapsolmuşken geceleri kalamarları izledim sevgilim, peyniraltı güldüm.. Bu yine kanadım demektir sevgilim.
Ayakta kaldım bir şekilde aslında her seferinde daha çok yazdım.
Daha çok duman çıkardım.
Aklımı olabildiğince unuttum.
İnsanların arasında dolaşan bir yabancı gibi ve üstelik tiksinerek ve hatta bu bir sır sevgilim, korkarak dolaştım.
Beni yaratan Tanrıyla onları yaratan aynı olamazlardı sevgilim.
Bu yüzden bir gün daha haberim yokken bitiyordu önümde akılalmaz haplarla...
Gidip geliyordum sevgilim, hangi acının kıyısında yağmur oluyordum kim bilir. Yağıyordum yinede bu viski içiyorum demektir sevgilim bu acı çekiyorum demektir.

Keşfetmenin alimliğini, keşfettikçe acizliğini yaşadığım bir düzene adım atmıştım sevgilim. İzlediğim bir hayattı sevgilim sustuğum... Aklımın nerde olduğunu sorgulamuyordum.
Acı çekmek artık cömertlikti sevgilim.
Bu hiçlik demektir sevgilim.
Bu bulanıyorum demektir.

Var olmanın olmamakla bir olduğunu anlatıyordum.
Aynalar yaratıyordum bu kendimle savaşıyorum demektir sevgilim.
Deniyorum yeniliyorum, yenildilçe yine deniyorum olmuyor başa sarıyorum kaçıyorum sevgilim.
Parmaklarını kemiriyor aklımdaki şiir.
Bu ruhum orucunu bitirdi demektir sevgilim.
Bu boşverdim demektir.

Yarı topal bir keşiş gibi duygularımı rasyonel hizalıyorum sevgilim. Seni yeniden buluyorum. Eksik hissettiklerimi seninle tamamlıyorum. Yaşamam gerekenleri seninle yaşıyorum.
Bu seni seviyorum demektir sevgilim.
Seni seviyorum..