Demek tir Şiiri - Ersoy Oktay

Sararmış yapraklar, dökülüyorsa ıslak caddelere.
Bir evsiz kaldırıyorsa yakasını üşüyen boğazına,
Bitiremeden günü, Hava erken kararmaya başlıyorsa,
Gözlerini buğu kapladı, beni düşünüyorsun demektir.

Bir telaş yaşanmaya başlandıysa bu şehirde.
Adımlar daha cesur atılıyorsa kaldırımlarda
Bir âşık sevdiğine hiç sarılmadığı gibi sarılıyorsa
Sen, yakınımda bir yerdesin demektir.

Sabah hiç olmadığım kadar mutlu karşılıyorsa,
“Yapacak ne çok şey var” tarafındaysam hayatın.
Güçlüysem ve Truva engel değilse Helen’e
Beni hiç olmadığı kadar yoğun, yaşıyorsun demektir.

Hiçbir sebebinden değişmiyorsa ahvalim,
Bir kardan adam kadar soğuksam,
Uzaksam, sevince, kedere, insanca tüm değere
Ben öldüm. Sen unuttun demektir.

Açıyorsa güller, hiç açmadığı renkleriyle.
Lale doldurmuşsa, İstanbul’un her yerini.
Anlamsız bir sevinçle günü bitiriyorsam.
Yeni bir aşka tutuldun demektir.

Bir güvercin kur yapıyorsa, en haşmetli haliyle,
Cılız sarmaşık tüm gücüyle, bir çınara dolanıyorsa,
Gökyüzü yorgan kıvamında cilve yapıyorsa aşık gözlere,
Güzelleşiyorsam aynada, Sen sevişiyorsun demektir.