Demek Şimdi Gidiyorsun Şiiri - Orhan Kaya 2

Demek şimdi gidiyorsun,
öyle mi?
Hani karşılaşmazsak,
Bir veda bile etmeden,
Çekip gidecektin.

Dur!
Sakın elveda deme bana,
Nefret ediyorum bu sözcükten,
Kahrolası,
Neden sözlüğe konulmuş,
Bilmem ki,
Buram buram,
Hasretlik kokuyor işte...

Dizlerimin bağı çözüldü,
Kıpırdayamıyorum,
Hani bir şey söyleyesim geliyor ama,
Söyleyecek laf da bulamıyorum,
Söylenecek her şeyi,
Önceden söylemişiz,
Tüketmişiz kelime dağarcığımızı,
Kör cahil olmuşuz,
Ne diyelim.
Söylenecek bir tek cümle kalmış,
Hani söylemeye
dilimde varmıyor ya,
Sağlık olsun,
Haydi git,
Güle güle...

Biliyor musun?
Yeni fidanlar diktim,
Kahrolası bu şehrin,
Dört bir yanına,
Hani ismini kazımadığım,
Ağaç kalmadı ya ondan.

Yeni bebeler doğmuş,
Bir tek onlar duymamıştı aşkımızı,
Onlara da anlatacağım,
Hiç kuşkun olmasın.

Dağlara,taşlara yazdım adını,
Yüreğime kazıdım bu sevdayı,
Gözün arkada kalmasın,
Haydi git,
Bu yaşlı ve yorgun yüreğimin,
Tomurcuk meleği git...

Demek şimdi gidiyorsun
öyle mi?
Hani gelecek bütün zaman birimi,
Yalnız bize endeksliydi,
Hani yüreğimizden de sıcak,
Bir yuva kuracaktık,
Hani bir kızımız olacaktı,
Adını Dilara koyacaktık,
Doktor olacak,
Bizi hayata bağlayacaktı.
Hani boy boy torunlarımız olacaktı,
Sen nine olacaktın,
Bense ak sakallı bir dede,
Bilsen;
Nede yaraşırdı bize.
Ama sen beni hayallerimle
Baş başa koyup,gidiyorsun.

Biliyor musun?
Bütün dağlarda;
Hâlâ ismin yankılanıyor.
Bütün kır çiçekleri;
Hep sana kokuyor.
Sana açıyor güller,karanfiller,
Deli taylar sana koşuyor,
Bütün papatyalar;
Bize açıyor fallarını,
Seviyor diyor her şeye rağmen,
Ama sen gidiyorsun,
Haydi susma,nazlı bebeğim,
Yüreğimin kınalı kuzusu,
Bu sessiz ve nedensiz,
Çekip gidişin neden,
Neden susuyorsun,
Söylesene?

Hem bu kalabalık,
Neden toplanmış böyle?
Neden herkes ağlıyor?
Neden kimse sana,
Gitme demiyor?
Neden sen hâlâ susuyorsun?
Konuş,bir şeyler söyle,
Hani beni de çağırmayacak mısın?
Almayacak mısın yanına?
Bir tek kelime bile etmeden,
Çekip gidecek misin öyle?
Beni bu kahrolası şehirde,
Bu kurtlar sofrasında,
Yapayalnız mı bırakacaksın?

Demek bu sessiz gemide,
Yolculuk sırası sende öyle mi?
Haydi git öyleyse,git.
Nazlı bebeğim,
Yüreğimin kınalı kuzusu,
Tomurcuk meleğim git,
Bütün umutlarımı,
Bu kahrolası şehrin,
Topraklarına göm ve git.

Hani yazılmışsa alın yazımız,
Ne çare,
Bil ki;
Teslimiyet gerektirir o an.
Haber bile verilmeden yâre,
Azrail’in ardı sıra,
Gitmek gerektirir o an...