Demek ki *** Şiiri - Murat Ginlik

DEMEK Kİ....

Hayat diyip geçtim
Nice denizlerde aşındı yüreğimin kıyıları
Pencerelerim kapandı kimi zaman baharlara
Soluksuz koşularda çöktüm dizlerimin üzerine
Seslendim deniz kızlarına
Gerçektiler benim için bu yalan hayattan daha çok
Hayat diyip geçtim hep
Bilmiyordum neden açardı çiçekler
Yağmur bu kadar hüzünken
Neden tüm coşkusuyla yedi renkti gökkuşağı
Bilmiyordum...
Gökkubbeye nasıl tutunurdu yıldızlar
Neden elimi uzatınca bu kadar yakın
Hiç durmadan koşsam yetişemiyeceğim kadar uzaktılar
Hayat diyip geçtim işte
Anlamadım geçenin ömür olduğunu
Hep hissettim ama
Bilemedim bu kalabalıklarda bir yalnızlık olduğunu
Sabahlara ya nasip dedi gönlüm
Gün batımında vedalaştım umutlarımla
Rüzgarlar dostumdu saçlarımda oynaşan
Bilemedim gemilerin yelkenlerine dolanın ayrılık olduğunu
Sonra bir gün bir mavi seslendi bana
Bir martı sardı kanatlarıyla
İlk defa kulağıma çalındı deniz kızlarının şarkıları
İçimdeki o karanlık boşluğa doldu günbatımına aldırmayan güneşler
Bir papatya başını kaldırdı sevgiyle
Bir el tutundu narin parmaklarıyla yüreğime
Nefesi imbattı tenimde şefkatin dudaklarıyla gezinen
Gözleri kirpiklerinin gölgesinde kayıp bir cennetti
İşte o zaman bildim
İşte o zaman anladım
Ya ben ölmüştüm
Ya da bir kadını çok seviyordum

Sanırım yaşıyorum

Demek ki......