Gökte eriyor gündüz, çırpınıyor uzaktan,
Dervişin ruhu bizi mistik âleme saldı.
Geceyi üstüne çek şu silinmiş ufuktan,
Geceler şu gündüzün aklını baştan aldı.
*
Aşk yarasından can veren dervişin nefesidir,
Kimsesiz garip ölmüş toprağa gömülüyor.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta