Gökte eriyor gündüz, çırpınıyor uzaktan,
Dervişin ruhu bizi mistik âleme saldı.
Geceyi üstüne çek şu silinmiş ufuktan,
Geceler şu gündüzün aklını baştan aldı.
*
Aşk yarasından can veren dervişin nefesidir,
Kimsesiz garip ölmüş toprağa gömülüyor.
Yüzündeki çizgiler bir ömrün hevesidir,
Demek aşk acısından hep böyle ölünüyor.
............
Ali Urgan
Kayıt Tarihi : 10.2.2020 05:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!