Demek Gidiyorsun Şiiri - Seval Kemertaş

demek gidiyorsun
sessizce akıp geçiyorsun gönlümün sahilinden
bu şehir denizini de kaybediyor mavisini de
kudurmuş dalgaların narası
martıların çığlığı düğümleniyor boğazıma
ve Eylül rengi bir hasret birikiyor içimde...

demek gidiyorsun
dalga dalga kopuyorsun yüreğimden
sessiz bir gemi demir atıyor kıyılarıma
senin kaybetmenin korkusu gözlerimde
çaresizlik tokat gibi iniyor yüzüme
yıldız yıldız sönüyorum
ve yapayalnızım denizler dolusu kederimle...

şimdi ömrüm hazanla karışık bir yaprak dökümü
ne yana dönsem
hep bir adım önümde uçurum
varsın güneş doğsun bana ne bundan
şimdi hüzün işgalinde yüreğim
kan kırmızı sisler inmiş gecelerime
kulaklarımda karanlığın uğultusu
içimde dört duvar hasret
tetikte bir aşkın son mermisi gibiyim...

27/09/2003