Demek gidiyorsun Şiiri - Abdullah Oral

DEMEK GİDİYORSUN

Çekilmez yalnızlıkları ekip yüreğime
Nereye böyle ey sevgili

Demek sende gidiyorsun ha
Ellerimi boş gecelere bırakarak
Dökerek gözlerimden hasretini

Bilmez misin
Sensiz sızılı bir nehir olur gözlerim
Yüreğim
Vurur kendini
Kıyılarına sevdanın.

Dermek yürümedi ha
sende bu sevda.
Çoğalırsak sınırlarmı çürürdü
Büyük aşkların yüreğinde.

gidiyorsun demek:
Öyleyse,
çağır gelsin çiğ döken sabahları.
ayak izlerini toplayıp
silip götürsün ardından.
ötesi yok ağıtların.

Yangın yaraları üzerine dökülür
Yalnızlık ağrıları.
Çığlığı yarım kalmış
bir ömür sürüklüyorsun ardında
hasretin vurulup düşüyor uykularıma..

Demek gidiyorsun ha
Bir kalemde silerek sevgileri
Al avuçlarıma sinmiş gülüşlerini de götür.
Dayanamaz sensizliğe
kırılıp dökülür sensiz kalırsa bende.

Terk edilmiş aşklar
Yaşanmamış sevdalar der iken
Ağır ağır büyüyor bendeki yara
Son çırpınışları içimdeki serçenin
az sonra susar kalemim..

Dişliyorum yüreğini karanlığın
Geceler düşüyor yollara çığlık çığlığa
Aşkı nereye gizlemeli
Sevgiyi yaşamak yasak iken gönlünce.

Şimdi senden geriye
Yalınız üşümüş bir beden kaldı
Rüzgarlar hala adını fısıldıyor kulağıma..

Yüreğim herkesin sırtını sıvazlayıp
acıdığı bir yetim sensiz şimdi….

2006-01-12