Demedin ki. Şiiri - Halil İbrahim Alboğa

Döşeğin taş olur, yorganın gece,
İnsanı yalnızlık sarar delice.
Ne zaman söyledin, kaç defa dedin;
Bırakıp giderim seni gizlice…

Zaten bir lokmasın, kalırsın yarım..
Benimle göç eder yazım baharım.
Demedin aramam, demedin sormam;
Belâsız başıma güller takarım.

Ararsın nazımı, kırmalarımı,
Sitem oklarımla vurmalarımı..
Çoktan unutmuşum, silindi, diyor;
Saçın kumral mıydı, yoksa sarı mı?

Kurusun gözyaşın, kurusun, dese;
Evvelden avlayıp, tıkmış kümese.
Kadere mağlubum, feleğe dargın;
Yutkunduğum günler şahit nefese.

Kim azad edecek ucuz köleyi?
Mahşere kadarsa aman ne iyi!..
Açıl susam derim, işe yaramaz;
Sonsuzluğa kadar atmış vadeyi!..