Demedin Şiiri - Şükrü Metin

Soldurdun genç yaşta gonca gülümü
O da Hakk'ın bir kuludur demedin
Verdin işkenceyi verdin zulümü
O da Hakk'ın bir kuludur demedin

Nefretini taa sineye işledin
Kem sözlerle yüreğimi şişledin
Toplumlarda beni daim dışladın
O da Hakk'ın bir kuludur demedin

El içinde bana surat asardın
Öfke ile poyraz gibi eserdin
Elinde olsaydı rızkım keserdin
O da Hakk'ın bir kuludur demedin

Elbette kaderin yazısı idim
Seven bir gönülün sızısı idim
Bende bir ananın kuzusu idim
O da Hakk'ın bir kuludur demedin

Kontrol eğledim de bütün anımı
Sen mi verdin şu cihana canımı?
Soğuttun kendinden sıcak kanımı
O da Hakk'ın bir kuludur demedin

Değiştirdin söylediğin sözünü
Daima yükseğe diktin gözünü
Kibire gurura verdin özünü
O da Hakk'ın bir kuludur demedin

Elin arı hep boynumu büküyor
Geçen mazi içerimi yakıyor
Bu hal beni can evimden yıkıyor
O da Hakk'ın bir kuludur demedin

Garip Metin-iyim yetmiyor gücüm
Boyumu aşıyor çektiğim acım
Tabip de hekimde yoktur ilacım
O da Hakk'ın bir kuludur demedin