Demedin! ... Şiiri - Nurdane Diken

Ey! sevdiğim bir gün beni, affetmedin, şans vermedin,
Gece gündüz uzaklarda, düşünemim var demedin.
Kara bahtı güldürmedin, hatırımı bir sormadın,
Gizli gizli ağlayanım, düşünemim var demedin.

İrin akar yaralardan, bir merhemle sarmadın ki!
Mutluluğu bir gün olsun, halı gibi sermedin ki!
Yetim olan bir yavruydum, sağlığımı sormadın ki!
Gizli gizli üzülenim, düşünemim var demedin.

Şimdi artık bir naçarım, her cemâle sen bakarım,
Çılgın sular gibi olur, yollarına sel akarım.
Bu bîmecâl bedenimi, aşk oduna bil yakarım,
Gizli gizli iç çekenim, düşünemim var demedin.

Umutları şaş ederek, mıhlayarak taş eyledin,
Hayatımı düş ederek, uçurarak boş eyledin.
Başka canı baş ederek, üst köşeye kaş eyledin,
Gizli gizli ezilenim, düşünemim var demedin.

Her eylülde yaprak düşer, gönül hazan topu olur,
Peri kalbi hârla pişer, gözyaşlarım yağar durur
Yokluğunla yolu şaşar, beden nacar kalır kurur
Gizli gizli giz olanım, düşünenim var demedin....
Demedin.....

29.06.07- 23.30-İst..