Demedim mi yar. Şiiri - Ömer Dede Kılıç

DEMEDİM YAR

Karlı dağlar karını almış, canan üşümüş,
Yollar çamur olmuş, yar tek tek yürümüş,
Gören gözler kör olmuş, duman bürümüş,
Demedim mi yar, el sözüne bakma diye.

Karlı dağlardan inişini izliyorum,
Yürü sunam yollarını gözlüyorum,
İyi olacağın günlerini özlüyorum,
Demedim mi yar,el sözüne inanma diye.

Karlı dağlar derdimi sana anlatamadım.
Devasız hastalığa yakalandım atlatamadım.
Dertlerim yiğinmiş kimselere satamadım.
Demedim mi yar, derdim ağır diye.

Duydum ki canlarım ruh hastası olmuşlar,
Asılsız duyumlarla yaşamaktan yılmışlar,
Dost sanılan eş dostun foyasını görmüşler,
Demedim mi yar, el sözüne kanma diye,

Karlı dağlar seni bırakıp gidemiyorum,
Erisin karların zirvene ulaşamıyorum
Canlarım böyle değildiler inanamıyorum,
Demedim mi yar, bana güvenin diye.

Karlı dağlar ara uzadı, kavuşturun artık,
Allah’ını seven dostlarım barıştırın artık,
Dertler bizden uzak olsun savuşturun artık,
Demedim mi yar, eller seyreder diye.

Gelin canlarım hastalık eza vermesin,
Hastalık Allahtan, ayrılık ceza olmasın,
Tedavi olalım gülmeyen yüzler gülsün,
Demedim mi yar, halimize eller güler diye.

Kul ömer, yüreğin sevdiklerine yanar,
Seni ancak karlı dağlardan inenler anlar,
Devasız hastayı yüzüstü öylece bırakanlar,
Demedim mi yar, cehenneme gitsinler diye.

29.08.2018 Ömer KILIÇ