Demedim mi sana
aşkı beceremem ben diye
sol göğsümün altı hançer yarası
Nisan ıma çiğ düşmüş
Temmuz um ayaz
yaşam yakmaya ben yanmaya alışmışız.
Demedim mi
bakma gözlerime, ellerimi tutma
binme, benim bindiğim dolmuşa
bu dolmuş türkü çalar
Beyoğlu nun entel barlarına
bak dinleme bulaşır sana
demedim mi.
Yürüme benim yolumdan
ben ki
esmer tenli evladıyım yakılan ağaçların
pusuya düşer sevdan
cansuyun gözüne kaçar
ağlarsın
demedim mi.
Baharlar uzak bana
güzellikler yalan belli
bir özlem kavurur bilirim beni
bin delhiz soğutmaz bedenimi
beceremem
bana aşkı anlatma
demedim mi
Şimdi gel kurtar beni.
Yaşar PüllüKayıt Tarihi : 23.2.2004 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
söylenecek bişey yok.
MÜKEMMEL.
Ahmet Aksoy
Yaşar Püllü burada takip ettiğim bir avuç şairden biridir, bunu kendisi de bilmekte zaten, herneyse...
Diğer okurlardan farkeden oldumu bilmiyorum ama, şiirde ilk gözüme çarpan, ritim bozukluğu ve şiirin mecraından zaman zaman sapması oldu.
İmgeye şiirde çok çok önem veren biri olmama ve bu şiirin güçlü imgeler taşıyor olduğunu kabul etmeme rağmen, bazen şiire bulaşan 'savrukluk' , bu imgenin tadını bize tam olarak aldıramıyor.
Ha, bir de, 'şimdi kurtar beni' gibi güçlü, cüretkar, isyan kokan, başkaldırıyla anlamlanan bir mısranın, 'Demedim mi' gibi imgeye-ahenge yönelişi zayıf bir kelimede(başlıkt) kayboluyor kanımca.
Neyse diğer şiirlerde devam ederiz.
Selam ile.
m.evci
TÜM YORUMLAR (13)