16.06.2009
Ey evlat, demedim mi?
Yavaşça git, arkandan toz çıkarma,
Sürat iyi değil, çok yürek yakma,
Dün gece bir hadise gördüm,
İçim yasla doldu,
Gözlerimde ki yaş dondu,
Dilimde ki laf ağzımda kaldı,
Heyecandan nefesim tutuldu,
Nakavtı uzun sürdü.
İnsanlar peş peşe savruldu,
Her yerde izleri bulundu,
İniltilerin yankısı büyüktü,
Ne iştah kaldı, ne de yürek dayanabildi.
Uykuma imgeler dizildi,
Sabaha kadar takatimi bitirdi,
Ne işe gidebildim, ne de kendime derman bulabildim.
Anlatması vahim, dinlenmesi hazindir,
Yavrucak yetim bırakılmış,
Sakatlar ibret olunmuş,
Ders alan da yok olmuş,
Ne aklımdan silinebildi, ne de unutmak mümkün olabilirdi.
Demedim mi?
Her sürat bir illet,
Ve her illet bir musibet,
Ve her musibet bir felakettir.
Demedim mi?
Şiir: İbrahim HAZİNİ
Kayıt Tarihi : 18.6.2009 15:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayat ile ilgili yaşantılardaki haksızlıklardan etkilenerek yazmış oldugum bir şiir.İnsanların vicdani muhasebesini yapmasını umut ederek yazılmış olan bir şiir.
![İbrahim Hazini](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/18/demedim-mi-46.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)