Oraya gitme demedim mi sana,
seni yalnız ben tanırım demedim mi?
Demedim mi bu yokluk yurdunda hayat çeşmesi ben'im?
Bir gün kızsan bana,
alsan başını,
yüz bin yıllık yere gitsen,
işte sana geliyorum
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Devamını Oku
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Kültürümüzün mihenk taşlarından.
Her çağa mürşit, büyük insan Hz. Mevlana'yı rahmetle anıyorum.
Yolu yolumuz olsun.
Eşeğe, katır boncuğuyla inci birdir. Zaten o eşek, inciyle denizin varlığından da şüphe eder.
Mevlana
insanız işte
dendi... her şeyin farkında olmamız için akıl verildi
ve göz
ve kalp
ve insan olma şerefi
ibretler gösterildi
görmemiz istendi
amma
inkar ve şirk
kuş kuşluğunu unuttu kışta kışlığını
her şey insanda başladı
insanda bitti....!
anlayana elbette
saygılar
Denllmedi mi, denmedi mi, söylenmedi mi?
ORAsı anlatılmadı mı?
YARADAN söyledi, söyletti.
Anlamadılar, anlamaktan kaçındılar..
Her bir demedim mi sözünden insan kendisine verilen insanlıkla anlar öteki demedim mi sözlerinden çağlayanları...
Şimdi de derler ki:
Mevlana Celaleddin Rumi büyük insandı ama bu şiiri şiir değil.
Derler mi derler, anlamak istemezler.
Sağlanan bilgi birikimleriyle derya sanır herkes kendini.
Anlaşılmak istenmeyen bir önceki günün şiirinden sonra manidar bir şiir denk gelmiş.
Kötü huylardan vazgeçmek dileğiyle.
Kuş tuzaklarını bozmak dileğiyle.
İlaç gibi geldi...
İlaç gibi...
Mevlana Celaleddin Rumi
Gönül insanı ,İNSANlığın şerefi.....Ve ölmeyecek.Her gönülde yaşayacak Çünkü o yüce kişilik dedi bunu buyurdu.
Ne mutlu bizlere MEVLANA mız var...
Bu nasıl bir üslup, bu nasıl bir tarz dır ki, ca'nı gönülden yazılmış bir şiir.yüzyıllarda geçse ilk günkü tazeliği ile okunacak bir şiir. Bunca seneler önce yazılmış bir şiir ama asla ağır bir dille yazılmamış, sanki günümüze dahi hitab edecek ölçüde bir eser sunmuş büyük üstad MEVLANA. Önünde saygı ile eğiliyorum
İyi ki edebiyatımıza adınız yazılı üstat! Daima okunacaksınız! Daima örnek alınacaktır Mevlânâ!
Siiri buraya ekleyen arkadasimizin eline gonlune saglik...Ne kadar sade bir dil kullanmis. pirlerin piri Mevlana Celaleddini Rumi ..Ruhun mekanin cennet olsun ustadim...ne buyuksun iyiki turbeni gezme firsati bulmustum....Konya'dan Dunya'ya acilan pencere dogan gunes.Tasavvufun ,mistizmmin babasi....Ruhlari yikayan ,kotuluklerden arindiran insanlari hosgoru dergahinda bulunduran olumsuz sahsiyet...Allah yerini mekanini cennet etsin..Ustadim...Seni yasayabilmek,anlayabilmek insan olma erdemliligini anlayabilmedir......
bu nasıl güzel bir okumadır... muhteşem bir şiir ve en onun kadar muhteşem bir yorum...
tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 106 tane yorum bulunmakta