Bir elinde gül gözlerinde yaşla,
Demek mi istiyorsun sevgilim beni bağışla.
Nasıl derim bağışladım seni şu zavallı halimle,
Başbaşa bıraktın beni giderken derdimle.
Bin kere söyledim,ne olur gitme diye,
Çektiğim açılar olsun sana hediye.
Söyle şimdi sebepsiz dönüşün niye.
Demedim mi gidip de dönersen kabüllenmem seni,
Bulamassın inan dünyada bir cennet yeri.
Bak şimdi döndün öyle duruyorsun,
Gözyaşlarından medet umuyorsun.
20-06-1998 Leiden
Durmuş DoğanKayıt Tarihi : 22.4.2006 17:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!